Waarom haken we bewust of onbewust soms razendsnel aan op de energie van de ander?
Met aanhaken bedoel ik dat iets je triggert, zowel positief als negatief, bij een ander. Het kan het gedrag van die ander zijn, een uitspraak, of soms zelfs iemands uiterlijk. Die trigger activeert bepaalde gevoelens, emoties en gedachten, wat vervolgens iets doet met je energie.
Het vermogen om aan te haken hebben we gekregen om ons snel aan te kunnen passen aan de ander en om de ander te kunnen peilen. Is deze persoon een gevaar of juist van grote waarde? Hoe is de status van deze persoon t.o.v. mij?
Resonantie
Bij het aanhaken nemen wij ongemerkt de emoties en sfeer van mensen om ons heen waar en soms zelfs over. Emoties en zelfs gedachten zenden trillingen uit en de lading hiervan – positief of negatief – vibreert in ons door en beïnvloedt vervolgens onze eigen emoties en sfeer. Meningen, normen en waarden, oordelen, gedachten, verwachtingen; eigenlijk is de ruimte om ons heen constant gevuld met informatie in de vorm van trillingen. Net zo goed als geluid een trilling is die we kunnen opvangen en bewust kunnen decoderen, heeft alles wat de ruimte vult zijn eigen trilling. Deze trillingen vangen we vaak onbewust op.
We hebben niet altijd door dat een stemming of een sfeer van een ander in ons resoneert. Zo kunnen we ons druk maken zonder dat we doorhebben waarom. We worden dan aangejaagd door de sfeer van iets of door de stemming van een ander. We lopen dan op de energie van de ander. Het gevolg daarvan is dat we onze eigen energie vervuilen omdat we met deze informatie omgaan alsof ze van ons is.
Aanhaken als energiebron
Je zelf ergeren aan iemand of heel sterk iets van iemand vinden is dus een vorm van aanhaken. Aanhaken levert veel op: het bevestigt je in het eigen gelijk, het zorgt voor vermaak, irritatie, sensatie en genereert aandacht.
In alle eerlijkheid vind ik het zelf soms heerlijk om aan te haken. Vooral waar ik mijn eigen pijnpunten nog heb, is het aanhaken en beledigd voelen een genoegen, om vooral niet de aandacht op mijn eigen dingen te krijgen. Vrijwel niemand is vrij van pijn, emoties en onvervulde verlangens. Maar juist het weten hiervan en de verantwoordelijkheid hiervoor voelen, vermindert de behoefte om aan te haken. Dan kunnen we ons voeden met onze eigen energie en lopen we niet op de energie van anderen. Energie die niet van ons is zal ons eerder uitputten en vermoeien. Ons laten verleiden om mee te doen aan oordeel, ergernis of sensatie geeft slechts een zeer korte bevrediging en getuigt van afhankelijkheid. We halen de ander naar beneden om onszelf beter te voelen. Blijkbaar kunnen we dat dan niet op eigen kracht en energie lopen.
In mijn eigen energie blijven
Als we onze positieve stemming laten beïnvloeden door de negatieve stemming van anderen, laten we ons wel heel snel iets afpakken. Stel dat mijn partner last heeft van een ochtendhumeur. Ik kom naar beneden met een vrolijk: “Goedemorgen, schat, dit wordt weer een fantastische dag!” Als reactie krijg ik een grommend: “Doe eens rustig en overdrijf niet zo.” Dan kan ik op twee manieren reageren. Ik kan het gesprek vervolgen met: “Nou zeg, moet jij je eigen toon horen, chagrijn!” Voor ik het weet ben ik ook humeurig. Of ik kan kiezen om in mijn eigen energie te blijven en met een glimlach naar haar ochtendhumeur kijken en zeggen: “Zal ik dan maar een lekker bakje koffie voor je inschenken? Volgens mij ben je daar wel aan toe.” De kans bestaat dan dat ik haar stemming beïnvloed met mijn positieve energie.
Ontspannen een fijne sfeer creëren door bij jezelf te blijven
Dat betekent dus dat als ik dicht bij mijzelf, ontspannen, vrolijk, opgewekt en positief ben, anderen hier ook graag op aanhaken, wat zorgt voor een fijne sfeer en positieve energie. Ons eigen energieniveau gaat dan met sprongen omhoog. En mocht je je ergeren geniet er dan vooral van en realiseer je dat het meestal iets van jezelf is. Ontspan dan, laat het toe, observeer het en laat het vervolgens gaan. Haak je vaak aan? Ga dan wat vaker gewoon in het gras liggen en geniet!
